Czy Twój mózg się myli?

Dlaczego ciągle popełniamy błędy?

Pamiętamy imiona wszystkich postaci z Harry’ego Pottera, ale nie potrafimy sobie przypomnieć, czy na pewno zamknęliśmy drzwi od mieszkania.

Na scenie mylimy się w tekście piosenki, którą śpiewaliśmy setki razy.

Zapominamy najprostszego słowa.

 

Wyjaśnienie, dlaczego nasz mózg myli się w tak wielu sprawach i dlaczego świadczy to o jego sile(!), a nie ułomności, neurolog Beck Henning zawarł w swojej popularnonaukowej książce „Mózg się myli!”.

Oto 12 ciekawych pytań, na które odpowiedzi znajdują się w tej książce – a to tylko część rzeczy, których można się z niej dowiedzieć!

 

 

12 ciekawostek z książki „Mózg się myli!”

 

1. Dlaczego nie zapamiętujemy wszystkiego?

Zabieg zapamiętywania jest dla mózgu kosztowny. Nie wszystko jest warte zapamiętania. Podczas podejmowania decyzji, co zapamiętać, podstawowymi kryteriami są dla niego nowość i odmienność.

Mózg pomija nieistotne szczegóły, wyławia te najważniejsze i scala je na nowo – zapamiętujemy najważniejsze wnioski, sens i główny przekaz.

 

2. Jak istotne są przerwy w nauce?

„W rzeczywistości uczymy się bynajmniej nie wtedy, kiedy myślimy, że się uczymy, tylko właśnie w przerwach. Sportowcy też nie budują formy w trakcie treningu, ale gdy odpoczywają po nim, dając organizmowi szansę na wprowadzenie stosownych zmian.”

Dlatego stosowanie przerw jest kluczowe!

 

3. Gdzie w głowie znajdują się myśli?

„W mózgu, tak jak w orkiestrze, myśl nie kryje się gdzieś w samej sieci neuronów, lecz jest sposobem, w jaki elementy tej sieci ze sobą współpracują.”

 

4. Czym różni się praca mózgu od pracy komputera?

„Żeby się uczyć, komputer wykorzystuje bowiem proste algorytmy analizujące gigantyczne zasoby danych. My w gruncie rzeczy działamy odwrotnie: gromadzimy o wiele, wiele mniej danych, za to nasze możliwości ich przetwarzania są znacznie bardziej różnorodne.”

 

5. Czy stres pomaga czy przeszkadza w nauce?

„Stres, owszem, pomaga w nauce, ale tylko pod warunkiem, że jest pozytywny, krótkoterminowy i przychodzi niespodziewanie.”

 

6. A emocje?

„Kiedy zatem uczymy się najlepiej? Wtedy, gdy coś wzbudzi naszą prawdziwą fascynację. Fakty są drugorzędne, natomiast emocje – zaraźliwe.”

To dość intuicyjne, prawda?

 

7. Czy wspomnienia są niezmienne?

Nie są! Za każdym razem, kiedy przywołujemy je z pamięci, zapisujemy je od nowa. I niekoniecznie bez zmian.

Nie tylko sami je zmieniamy, ale dostosowujemy je także do wspomnień innych osób!

„Im częściej bowiem konfrontujemy własną pamięć z komentarzami, ocenami i rozmaitymi punktami widzenia innych osób, tym mocniej ją zafałszowujemy.”

 

 

8. Jak odróżnić fałszywe wspomnienie od prawdziwego?

„Z perspektywy czasu mózg nie jest w stanie oddzielić fałszywego wspomnienia od prawdziwego. (…)W gruncie rzeczy wspomnienia zawsze opisują wyimaginowany świat wytworzony przez nasz mózg.”

Jednak im starsi jesteśmy, tym świadomość tego, jak działa mózg, bardziej zabezpiecza nas przed zafałszowywaniem wspomnień!

 

9. Czy dekoncentracja sprzyja pomyłkom?

Nie zawsze.

Świadome skupienie wymaga pracy kresomózgowia, które nie działa tak szybko i wydajnie jak móżdżek.

„Jak widać, niewielka dekoncentracja sprawia, że popełniamy mniej błędów – pod warunkiem, że chodzi o dobrze wyćwiczoną umiejętność, którą możemy wykonywać, posiłkując się swoim autopilotem. W ten sposób kresomózgowie dostaje nową zabawkę i przestaje przeszkadzać móżdżkowi w zajmowaniu się swoją pracą.”

 

10. Jak na naszą wydajność działają kary i nagrody?

„Wystarczała sama perspektywa wysokiej nagrody, by ludzie podejmowali błędne decyzje i działali mniej skutecznie.(…)Sama perspektywa nagrody podnieca nas do tego stopnia, że tracimy zdolność do precyzyjnego kierowania swoimi działaniami.”

„Efektywność naszego działania spada również wtedy, gdy cały czas liczymy się z karą.”

 

 

11. Jak mózg mierzy czas?

„Czasu nie jesteśmy w stanie sobie przypomnieć, bo dla naszego mózgu coś takiego nie istnieje.”

Mózg mierzy czas we wspomnieniach. W przeżyciach.

O postrzeganiu czasu napisałam osobny tekst.

 

12. Czy nasz zegar biologiczny jest 24-godzinny?

Otóż nie! O dziwo, jest 25-godzinny!

„Żebyśmy mogli jakoś dopasować się do wymagań codzienności i zaczynali odczuwać zmęczenie punktualnie z zapadnięciem zmroku, nasz centralny 25-godzinny „licznik” wymaga każdego dnia wprowadzenia korekty w postaci docierających do oka bodźców świetlnych.”

„Gdybyśmy tego nie robili, nasz „wewnętrzny zegar” już po jednym roku późniłby się o całe dwa tygodnie.”

Dlatego ważne jest odłożenie telefonu na co najmniej godzinę przed pójściem spać – żeby dać mózgowi znać, że to już wieczór, a nie środek dnia. Światło docierające do naszych oczu z elektronicznych wyświetlaczy może mózg nieco skonsternować.

 

---

 

Podsumowanie: „Mózg się myli!” to wartościowa pozycja. Cieszę się, że ją przeczytałam.

Czy nie jest zbyt naukowa i nieprzystępna?

Autor używa wielu anatomicznych wyrażeń, ale jeżeli nie przerażają Was od czasu do czasu użyte śródmózgowie albo jadra półleżące, to jest ok.

Polecam.

 

To jak wykorzystacie tę wiedzę?

 

---

Jeżeli nie chcesz przegapić kolejnych wartościowych wpisów, zaobserwuj mój profil na Instagramie i bądź na bieżąco 🙂