Jak pisać? Pamiętnik rzemieślnika

Pisarz. Autor ponad 60 książek, które w sumie sprzedały się w 350 MILIONACH egzemplarzy. Król literatury grozy.

Stephen King napisał poradnik o tym, jak pisać.

W każdy ostatni wtorek miesiąca publikuję tekst z poradami pisarskimi od samych pisarzy. Listę wszystkich wpisów znajdziecie we wpisie: Jak napisać książkę?

„Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika” to połączenie autobiografii autora „Lśnienia” i „Zielonej mili” z poradnikiem pisania.

Nie przepadam za Kingiem. Nie interesują mnie niesmaczne szczegóły z jego życia. Podczas lektury niejednokrotnie przewracałam oczami. Za dużo w niej tych elementów autobiograficznych.

Na szczęście książka zawiera też dużo wartościowych porad. Oto część z nich:

Jak pisać? 7 porad od Stephena Kinga

1. Unikaj przysłówków

„Stosując przysłówki, autor zwykle mówi nam, że boi się, iż nie wyraża się jasno i że niedokładnie przekazuje nam to, co chce powiedzieć.”

2. Unikaj strony biernej

„Używając trybu biernego, pisarz zazwyczaj zdradza lęk przed tym, że odbiorca nie potraktuje go poważnie.”

3. Czytaj książki

Nie wyobrażam sobie w roli pisarza osoby, która nie czyta książek.

„Jeśli nie macie czasu czytać, brak wam też czasu (i narzędzi), by pisać. I tyle.”

Tutaj znajdziesz wskazówki, jak czytać więcej książek.

4. Używaj porównań

„Celne porównanie może ucieszyć nas tak bardzo jak spotkanie starego przyjaciela w tłumie nieznajomych.”

Nie używaj banalnych porównań. Twórz własne.

5. Nie opisuj, pokazuj

„Jedną z podstawowych zasad dobrej prozy jest reguła, żeby nigdy nie mówić o czymś, co można pokazać.”

Nie pisz, że postać jest niezdarna, inteligentna albo smutna. Pozwól czytelnikowi samemu dojść do tych wniosków w czasie trwania akcji.

6. Znajdź motyw przewodni

„Dwie rzeczy, dla których przeróbki redakcyjne wydają się wręcz stworzone, to symbolika i motyw przewodni.”

Kiedy King wraca do napisanej świeżo powieści, szuka w niej ukrytych tropów i motywów, żeby następnie je uwypuklić.

Zazwyczaj pisarze planują takie rzeczy PRZED zabraniem się za pisanie powieści. King pisze z marszu (i jest jednym z nielicznych autorów, którym to wychodzi), więc większy obrazek widzi dopiero po zakończeniu pisania powieści.

7. Tnij

„…gdy pierwsza wersja powieści ma trzysta pięćdziesiąt tysięcy słów, dołożę wszelkich wysiłków, by druga nie przekraczała trzystu piętnastu tysięcy a – jeśli się da, trzystu.”

To też jedna z konsekwencji pisania z marszu – dużo tekstu idzie do usunięcia. Jednak również przy pisaniu z planem trzeba nauczyć się sztuki cięcia i usuwania zbędnych, mimo że powstałych w pocie czoła, zdań.

Na koniec zabawny cytat, pokazujący, jak istotna może być korekta:

Mac ryknął śmiechem – śmiał się tak, że łzy spływały mu po brodatych policzkach. Ponieważ moja powieść „Miasteczko Salem” wcale nie miała być komedią, spytałem, co takiego zabawnego znalazł. I dowiedziałem się, że napisałem coś takiego: „choć sezon polowań na jelenie w Maine zaczyna się dopiero w listopadzie, już w październiku na polach dźwięczą echa wystrzałów. To miejscowi plują na bażanty”.

Stephen King, „Pamiętnik rzemieślnika”

Jeżeli nie chcesz przegapić kolejnych wartościowych wpisów, zaobserwuj mój profil na Instagramie i bądź na bieżąco 🙂